Florida Valisi Ron DeSantis ve Alabama Valisi Kay Ivey yakın zamanda eyaletlerinde hücrede yetiştirilen ete karşı yasa yasağını imzaladı. Görünüşe göre fabrikada yetiştirilen bir hayvandan alınmak yerine laboratuvarda yetiştirilen eti o kadar itici buluyorlar ki, bunun üretimi, dağıtımı veya satışı hapis cezasıyla cezalandırılabilecek bir kabahat olmalı. Aslında DeSantis yasağını imzaladı, öyle olduğunu söyledi “Küresel elitlerin otoriter hedeflerine ulaşmak için dünyayı petri kabında yetişen etleri veya böcekleri yemeye zorlama planına karşı mücadele etmek.”
Böyle saçmalıkların göz devirmeyle karşılanmasını bekleyebilirsiniz. Ancak her iki partiden de nadir görülen bir destek örneği olarak Pennsylvania'dan Demokrat Senatör John Fetterman da bu kervana katıldı. Geçen haftayı geçirdi Hücrede yetiştirilen etin yasaklanmasını desteklediğini internette paylaşıyorve “demokrasinin güzelliği”, bazı insanların “biyoloji yanlısı parti grubuna” katılabilmesi, diğerlerinin ise “ribeye yanlısı” olarak ona ve DeSantis'e katılabilmesidir.
DeSantis, Ivey ve Fetterman hücreyle yetiştirilmiş et konusunda yanılıyor Ve demokrasi hakkında. Hücre kültürüyle yetiştirilen et, insani, sağlıklı ve çevresel açıdan sürdürülebilir gelecekteki gıda sisteminin parçası olma potansiyeline sahip çeşitli et alternatiflerinden biridir. Ve liderlerimizin hayran olduğunu iddia ettiği demokrasi türünde, hoşlanmadığınız şeyleri yasaklamazsınız, hatta anlamazsınız. Yeni tarım endüstrileri statükoya karşı rekabet etmekte özgür olmalıdır. Yasaklamalardan bahsetmek, araba endüstrisinin Luddite korumacılığıyla arabaları yasaklamaya çalışmasına benziyor.
Hayvanların, paketlenmiş parçalar halinde bakkalınıza gelmeden önce çektikleri korkunç acıları bir an için unutun. Antrikot koalisyonunu beslemenin çevreye verdiği zararı bir düşünün. Yiyecek için inek ve diğer hayvanları yetiştirmek, büyük miktarda kıt toprak ve su tüketir; tahminen Tarım arazilerinin %80'i hayvan otlatma ve hayvan yemi üretimi için kullanılıyor. Aynı zamanda büyük miktarda atık, kirlilik ve sera gazı emisyonuna neden oluyor. Ormansızlaşmaya, biyolojik çeşitlilik kaybına ve iklim değişikliğine en çok katkıda bulunanlardan biri. DeSantis, Ivey ve Fetterman'ın kesintiye karşı savunmak istediği sektör bu mu?
Gelişiminin bu erken aşamasında hücreyle yetiştirilmiş etin yasaklanması için hiçbir neden yok. Daha da önemlisi, hayvan refahını, hastalık kontrolünü ve çevre korumasını iyileştirirken besleyici, lezzetli yiyecekler üretebilen inşaat endüstrilerine yönelik tüm seçenekleri agresif bir şekilde araştırmak için yalnızca nedenler var. Hükümetler, her yıl on milyarlarca ineğin, domuzun, tavuğun, hindinin, balığın ve diğer hayvanların genellikle sıkışık, toksik koşullarda üremesi, yetiştirilmesi ve öldürülmesi uygulamasına daha iyi alternatifler geliştirip geliştiremeyeceğimizi görmek için araştırma ve geliştirmeye yatırım yapmalıdır. hayvanlara, işçilere ve tüketicilere zarar verir.
Eğer DeSantis, Ivey ve Fetterman ve Kentucky, Tennessee ve Batı Virginia'da yasaklamayı düşündükleri bildirilen eyalet yetkilileri belirli türdeki et üretiminin yasaklanıp yasaklanmayacağı konusunda konuşmak isterlerse, o zaman tamam, bunu yapabiliriz. Ancak işler umdukları gibi gitmeyebilir. ABD gibi kapitalist liberal bir demokraside, hükümetin piyasa faaliyetlerine yalnızca belirli durumlarda müdahale etmesi beklenir; örneğin piyasa faaliyeti, insanların rızası olmadan kitlesel ve gereksiz zarara neden olduğunda. Bu standardı farklı et üretim yöntemlerine uyguladığımızda ne olur?
Hücre kültürüyle yetiştirilmiş et, bitki bazlı et ve buna benzer diğer alternatiflerin üretimi, yasağı gerektirecek kadar zararlı değildir. Ancak ironik bir şekilde endüstriyel hayvan tarımı da öyle. Katılsak da katılmasak da herkese çok büyük zarar veriyor. Süt sığırlarında yakın zamanda ortaya çıkan kuş gribi salgını, hükümetin müdahalesini makul bir şekilde garanti eden sayısız tehlikeli dışsallıktan yalnızca bir tanesidir.
Bu, hükümetlerin endüstriyel hayvan tarımını bir gecede yasaklaması gerektiği veya yasaklayabileceği anlamına gelmiyor. Fosil yakıtların aşamalı olarak sona erdirilmesinde olduğu gibi, endüstriyel hayvan tarımının da aşamalı olarak sona erdirilmesi onlarca yıl sürecek bir çalışmayı gerektirecektir. Şirketlerin et alternatiflerinin üretimini artırması ve hükümetlerin bu çalışmayı mali ve düzenleyici politikalar yoluyla desteklemesi gerekecek. Hükümetlerin aynı zamanda tüketicilerin ve işçiler için “adil bir geçiş” sağlayacak şekilde herkesin gıdaya ve gelire erişebildiğinden de emin olması gerekir.
Şunu rahatlıkla söyleyebiliriz ki, eğer bu işi yaparsak, o zaman endüstriyel hayvancılığın yasaklanması pekâlâ mümkün olabilir. Ne olursa olsun, hücre kültürüyle üretilen eti bu erken aşamada kesinlikle yasaklamamalıyız.
Haydi DeSantis, Ivey ve Fetterman: eski güzel Amerikan yeniliklerini kucaklayın. Sevdiğinizi iddia ettiğiniz yemeği, hayvanların acı çekmesi, hastalık salgınları ve onu sürdürülemez hale getiren çevresel yıkımlar olmadan yapmaya devam etmek isteyen insanlardan oluşan koalisyona katılın.
Arthur L. Caplan, NYU Grossman Tıp Fakültesi'nde tıp etiği bölümünün başkanıdır. Jeff Sebo New York Üniversitesi'nde çevre çalışmaları doçenti ve biyoetik, tıp etiği, felsefe ve hukuk alanlarında bağlı profesördür. En son kitabı ise Hayvanları Kurtarmak, Kendimizi Kurtarmak.
Böyle saçmalıkların göz devirmeyle karşılanmasını bekleyebilirsiniz. Ancak her iki partiden de nadir görülen bir destek örneği olarak Pennsylvania'dan Demokrat Senatör John Fetterman da bu kervana katıldı. Geçen haftayı geçirdi Hücrede yetiştirilen etin yasaklanmasını desteklediğini internette paylaşıyorve “demokrasinin güzelliği”, bazı insanların “biyoloji yanlısı parti grubuna” katılabilmesi, diğerlerinin ise “ribeye yanlısı” olarak ona ve DeSantis'e katılabilmesidir.
DeSantis, Ivey ve Fetterman hücreyle yetiştirilmiş et konusunda yanılıyor Ve demokrasi hakkında. Hücre kültürüyle yetiştirilen et, insani, sağlıklı ve çevresel açıdan sürdürülebilir gelecekteki gıda sisteminin parçası olma potansiyeline sahip çeşitli et alternatiflerinden biridir. Ve liderlerimizin hayran olduğunu iddia ettiği demokrasi türünde, hoşlanmadığınız şeyleri yasaklamazsınız, hatta anlamazsınız. Yeni tarım endüstrileri statükoya karşı rekabet etmekte özgür olmalıdır. Yasaklamalardan bahsetmek, araba endüstrisinin Luddite korumacılığıyla arabaları yasaklamaya çalışmasına benziyor.
Hayvanların, paketlenmiş parçalar halinde bakkalınıza gelmeden önce çektikleri korkunç acıları bir an için unutun. Antrikot koalisyonunu beslemenin çevreye verdiği zararı bir düşünün. Yiyecek için inek ve diğer hayvanları yetiştirmek, büyük miktarda kıt toprak ve su tüketir; tahminen Tarım arazilerinin %80'i hayvan otlatma ve hayvan yemi üretimi için kullanılıyor. Aynı zamanda büyük miktarda atık, kirlilik ve sera gazı emisyonuna neden oluyor. Ormansızlaşmaya, biyolojik çeşitlilik kaybına ve iklim değişikliğine en çok katkıda bulunanlardan biri. DeSantis, Ivey ve Fetterman'ın kesintiye karşı savunmak istediği sektör bu mu?
Gelişiminin bu erken aşamasında hücreyle yetiştirilmiş etin yasaklanması için hiçbir neden yok. Daha da önemlisi, hayvan refahını, hastalık kontrolünü ve çevre korumasını iyileştirirken besleyici, lezzetli yiyecekler üretebilen inşaat endüstrilerine yönelik tüm seçenekleri agresif bir şekilde araştırmak için yalnızca nedenler var. Hükümetler, her yıl on milyarlarca ineğin, domuzun, tavuğun, hindinin, balığın ve diğer hayvanların genellikle sıkışık, toksik koşullarda üremesi, yetiştirilmesi ve öldürülmesi uygulamasına daha iyi alternatifler geliştirip geliştiremeyeceğimizi görmek için araştırma ve geliştirmeye yatırım yapmalıdır. hayvanlara, işçilere ve tüketicilere zarar verir.
Eğer DeSantis, Ivey ve Fetterman ve Kentucky, Tennessee ve Batı Virginia'da yasaklamayı düşündükleri bildirilen eyalet yetkilileri belirli türdeki et üretiminin yasaklanıp yasaklanmayacağı konusunda konuşmak isterlerse, o zaman tamam, bunu yapabiliriz. Ancak işler umdukları gibi gitmeyebilir. ABD gibi kapitalist liberal bir demokraside, hükümetin piyasa faaliyetlerine yalnızca belirli durumlarda müdahale etmesi beklenir; örneğin piyasa faaliyeti, insanların rızası olmadan kitlesel ve gereksiz zarara neden olduğunda. Bu standardı farklı et üretim yöntemlerine uyguladığımızda ne olur?
Hücre kültürüyle yetiştirilmiş et, bitki bazlı et ve buna benzer diğer alternatiflerin üretimi, yasağı gerektirecek kadar zararlı değildir. Ancak ironik bir şekilde endüstriyel hayvan tarımı da öyle. Katılsak da katılmasak da herkese çok büyük zarar veriyor. Süt sığırlarında yakın zamanda ortaya çıkan kuş gribi salgını, hükümetin müdahalesini makul bir şekilde garanti eden sayısız tehlikeli dışsallıktan yalnızca bir tanesidir.
Bu, hükümetlerin endüstriyel hayvan tarımını bir gecede yasaklaması gerektiği veya yasaklayabileceği anlamına gelmiyor. Fosil yakıtların aşamalı olarak sona erdirilmesinde olduğu gibi, endüstriyel hayvan tarımının da aşamalı olarak sona erdirilmesi onlarca yıl sürecek bir çalışmayı gerektirecektir. Şirketlerin et alternatiflerinin üretimini artırması ve hükümetlerin bu çalışmayı mali ve düzenleyici politikalar yoluyla desteklemesi gerekecek. Hükümetlerin aynı zamanda tüketicilerin ve işçiler için “adil bir geçiş” sağlayacak şekilde herkesin gıdaya ve gelire erişebildiğinden de emin olması gerekir.
Şunu rahatlıkla söyleyebiliriz ki, eğer bu işi yaparsak, o zaman endüstriyel hayvancılığın yasaklanması pekâlâ mümkün olabilir. Ne olursa olsun, hücre kültürüyle üretilen eti bu erken aşamada kesinlikle yasaklamamalıyız.
Haydi DeSantis, Ivey ve Fetterman: eski güzel Amerikan yeniliklerini kucaklayın. Sevdiğinizi iddia ettiğiniz yemeği, hayvanların acı çekmesi, hastalık salgınları ve onu sürdürülemez hale getiren çevresel yıkımlar olmadan yapmaya devam etmek isteyen insanlardan oluşan koalisyona katılın.
Arthur L. Caplan, NYU Grossman Tıp Fakültesi'nde tıp etiği bölümünün başkanıdır. Jeff Sebo New York Üniversitesi'nde çevre çalışmaları doçenti ve biyoetik, tıp etiği, felsefe ve hukuk alanlarında bağlı profesördür. En son kitabı ise Hayvanları Kurtarmak, Kendimizi Kurtarmak.